De Kuierlatten nemen

| Sanne Leenders

Van strak in het pak, naar dobberend in De Kuierlat. Marc Storms deed waar veel mensen alleen maar van durven dromen. Hij maakte dé grote switch in zijn carrière die hem nu De Kuierlat heeft opgeleverd. Als gids vertelt Marc je alles over wat de Tilburgse natuur te bieden heeft. Een geboren Roermonder, maar inmiddels een op en top Tilburger met een voorliefde voor Moerenburg en de Piushaven.
Foto: Camiel Donders

Meet Marc Storms. Hij mag dan wel een geboren Roermonder zijn, maar nog niet zo lang geleden heeft hij zijn 52e verjaardag toch echt alweer in Tilburg mogen vieren. ‘Dit jaar woon ik voor het eerst langer in Tilburg dan dat ik in Roermond gewoond heb, dus ik voel me nu ook wel een Tilburger. Tilburg is inmiddels echt mijn thuis stad geworden.’

Business of casual?
Waar vroeger de dagelijkse dresscode nog business was, is deze nu zeer casual en vrij. Marc startte zijn carrière namelijk in de financiële dienstverlening. Nadat Marc stopte met zijn economische studie aan de Tilburg University is hij een bedrijfsopleiding gaan volgen bij Interpolis. ‘Reden dat ik hiermee gestopt ben, is dat er ik erachter kwam dat ik geen student ben die achter de boeken gaat zitten zonder dat dat aansluit bij mijn dagelijkse werkzaamheden. Dat was bij de bedrijfsopleiding heel anders. Wat ik leerde was direct toepasbaar in mijn werk.’ Marc startte bij Interpolis Roermond, maar wit-blauw werd al snel ingeruild voor het Tilburgse blauw-geel van Interpolis Tilburg en VGZ Tilburg. ‘Ik heb dus ongeveer 20 jaar in de financiële dienstverlening gewerkt. Op kantoor, in pak, heel anders dan nu.’ Maar toch was dit niet waar zijn hart lag. ‘Halverwege mijn 40e jaar vroeg ik mijzelf af of dit wel was wat ik nog ruim 20 jaar wilde doen. Wilde ik misschien eens iets gaan doen wat ik leuk vond? Dat heb ik gedaan.’ En hier zit hij dan. Een gelukkig en vrij man, alweer sinds 7 jaar eigenaar van De Kuierlat. 1 april viert De Kuierlat zijn 7e verjaardag!

Van idee tot werkelijkheid
Marc is opgegroeid in Roermond stad, maar heeft altijd al de interesse in de natuur gehad. Zijn vader was voorzitter van een grote scoutinggroep. Marc zat daar vanaf zijn 4e levensjaar ook bij. ‘Op het vwo had ik biologie als eindexamen vak. Dat vond ik altijd interessant. Het komt dus niet uit de lucht vallen, maar als je het vergelijkt met de financiële dienstverlening is het echt compleet de andere kant op.’

Toch heeft de financiële dienstverlening hem wel aan het idee geholpen. ‘Bij VGZ hadden wij een wandelclub. De wandelingen verzorgde ik samen met mijn toenmalige baas. Hij organiseerde dan af en toe een tocht in Limburg en ik deed dat in Brabant. We namen vervolgens collega’s die er zin in hadden een dagje mee. Beginnend met koffie en gebak, wandelen, lunchen en weer wandelen. Uiteindelijk gingen we dan ergens avondeten. We maakten er een mooie dag van met zijn allen. Ik had het idee dat wanneer het voor collega’s leuk was, het ook leuk kon zijn voor andere mensen.’ En zo is het dus begonnen. De naam stamt af van het spreekwoord: De kuierlatten nemen – de benenwagen nemen. ‘Het bestaat niet in het enkelvoud, maar dat heb ik verbasterd.’

Van De Loonse en Drunense Duinen tot Moerenburg en Piushaven
‘Ik ben begonnen als wandelgids in De Loonse en Drunense Duinen. In dat jaar dat ik begon werd Moerenburg geopend als landschapspark. Toen ik op een gegeven moment Gert Brunnink leerde kennen, heeft hij me een keer meegenomen naar Moerenburg. We waren allebei zo onder de indruk dat we daar ook wat wilde proberen.’ Vanaf dat moment waren de rondleidingen en wandelvaartochten door Moerenburg geboren. De Piushaven was daarop de vervolgstap. Toen Marc de optie kreeg om ook de bootjes van Ontdek Tilburg te huren heeft hij dit twee seizoenen geprobeerd. Dit bleek zo’n groot succes te zijn dat Marc uiteindelijk de stap heeft genomen om het over te nemen. ‘Dat is dus letterlijk op mijn pad gekomen.’ Vandaag de dag heeft Marc 1 grote Canadese sloep voor 12 personen, 5 tweepersoons kano’s en 3 fluisterboten. Én uitbreiding is onderweg! ‘Ik heb net een nieuwe boot gekocht. Een tweede 12-persoons sloep, dus dit jaar hebben we er twee.’ Laat het zonnetje dus maar snel schijnen! Leuk voor bijvoorbeeld familiedagen, teamuitjes, vriendinnenweekendjes en noem maar op! ‘Een typisch Tilburgs uitje waarbij je de mooie dingen van de stad aan elkaar knoopt.’

Tilburgers, laat je verrassen!
Dat Moerenburg laatst is uitgeroepen tot een van de (0)13 Geluksplekken is bij menig persoon bekend. Wat volgens Marc nog niet bij iedere Tilburger bekend is, is dat Tilburg zo’n mooie natuurgebieden heeft. Zo zegt Marc: ‘Laat je verrassen. Kom vooral eens kijken. Ik hoor vooral van Tilburgers dat ze zeggen: ik wist niet dat Tilburg dit had. Dat is wel bijzonder, want dat zijn mensen die al zeker 50 tot 70 jaar in Tilburg wonen en niet weten dat wij daar een mooi buitengebied hebben.’ Toch houden Tilburgers volgens Marc van de natuur. ‘Ik zie de reacties van de mensen als we onderweg zijn.’ Een kreet die hem vaak om de oren slingert is: ‘Jee, wat is het hier mooi!’

Wat mooi is, moet mooi blijven
Marc heeft zijn ogen altijd op de Piushaven gericht. Iets wat hij aan de gemeente mee zou willen geven, is de dingen die hij ziet gebeuren. ‘Ik heb bij mij, op de kop van Piushaven, in een seizoen tijd wel 70 keer de politie moeten bellen wegens overlast. Straatdrinkers, prostitutie en drugs deals. Wat ik hier zie gebeuren, kijk daar eens naar. Ik heb daar nooit iets actiefs mee zien gebeuren.’ Gelukkig wordt dit nu wel iets minder. ‘Het gebied ontwikkelt zich: meer bewoners en grotere sociale controle. Het is lastiger om ongezien je ding te doen ten opzichte van een paar jaar geleden.’ 

De Piushaven als visitekaartje van Tilburg
‘Ik zou in de Piushaven zorgen dat het schoon is. Het is het visitekaartje van de stad. Het hoort er netjes uit te zien wanneer mensen er komen.’ Een ding waar Marc erg duidelijk over is, is het feit dat het zeker niet té mooi gemaakt moet worden. ‘Ik zie het vaak gebeuren dat kleinschalige gebieden, zoals bijvoorbeeld de Spoorzone, grote partijen aantrekken die het gebied professioneel op de schop nemen. Op een gegeven moment is zo’n Spoorzone dan echt de moeite waard. Maar, dan komt er het groepje wat ik noem "de té mooi makers". Die willen het gebied iets geven wat het niet is en nooit geweest is. Die kant moet je niet opgaan. Laat het zijn wat het is, de schoonheid die het heeft behouden. Er zijn hele leuke ideeën zoals palmbomen aan de Piushaven. Misschien dat het zou kunnen, maar dan denk ik: het is geen Spanje, het is Tilburg!’

Wat er dan wel moet gebeuren aan de Piushaven om het mooi te laten? ‘Het groen moet bewaard blijven. Geen rietkragen maaien omdat een eigenaar van een café de mensen op het terras uitzicht wil bieden op het water. En, laat de draaibrug handmatig bestuurd blijven. Ik snap dat het voor sommige partijen handig is dat je niet meer afhankelijk bent van een brug waar een wachter ieder uur alles met het handje moet doen, maar begrijp wel dat er daar geen 10 meer van zijn in Nederland. Het is een stukje cultureel erfgoed en dat mag je best koesteren.’

 

Ongezouten mening van Tilburgers
Binnen deze rubriek geven we creatieve Tilburgers een podium. Een Ticket to.. de uiting van hun ongezouten mening over de stad. Ben jij benieuwd wie er naast Marc Storms nog meer iets te vertellen heeft over Tilburg? Lees dan ook eens deze interviews:

  • Chris Oomes: ‘Zwart-wit, veel contrast, met een verhaal of een knipoog’ 
  • Rob van Trier: ‘Rob van Trier wil het Tilburgse licht vangen’