Michel Deneef: ‘Bij ons geen 1,5 meter afstand, maar 1,5 meter Villa Pastorie beleving’

Gezwicht voor zijn twee grote liefdes woont de Belgische Michel Deneef nu alweer bijna 35 jaar in Tilburg. Lijkt wel een begin van een liefdesroman hè? Nou, dat is het ook! Dit verhaal is een en al sfeer en passie. En dat zie je terug in zijn werk. Michel Deneef werd geboren in het Belgische Leuven, daar waar de vonk tussen hem en zijn vrouw Hanneke direct oversloeg. ‘Het was liefde op het eerste gezicht. We zagen elkaar geregeld. Hanneke is een rasechte Kruikenzeiker. Toen ik naar Antwerpen ben verhuisd voor mijn studie op de Karel de Grote Hogeschool werden de ritjes naar Tilburg korter en daarom nóg fijner.' Die ritjes mondden uit in een gelukkig huwelijk, een koopwoning aan de Tilburgse Piushaven met daarin 4 kinderen én een tweede liefde: ‘Dat ik nu de eigenaar van Villa Pastorie ben, had ik nooit durven dromen.’

‘Tilburg was voor mij een echte cultuurshock’

35 jaar geleden zag Tilburg er heel anders uit. Volgens Michel zelfs droevig: ‘Ik was een studentenstad zoals Leuven gewend. In Tilburg gingen de kroeglampen om half 2 ’s nachts alweer aan. Dat zou je in Leuven echt niet kunnen doen!’ Desondanks is Michel toch in Tilburg gebleven. ‘Tilburg is een enorm dynamische en ondernemende stad met een open karakter, iets wat België niet heeft.’

Spijt hebben van iets wat je niet hebt gedaan

Na jaren werkzaam te zijn geweest binnen de marketing en mede-eigenaar te zijn geweest bij Vervoort Meubelen, werd het voor Michel tijd om een adempauze te nemen. ‘Mijn droom was een bed & breakfast in Zuid-Frankrijk, maar met een trotse Kruikenzeiker als vrouw en 4 kinderen leek dat niet realistisch.’ Om toch ervaring binnen deze omgeving op te doen startte Michel bij het net geopende restaurant De Burgerij in de afwas. Al gauw kwamen daar werkzaamheden bij. Michel had het er naar zijn zin, maar wat hij niet wist, was dat die adempauze niet lang zou duren. ‘Samen met mijn vrouw ging ik een fiets kopen bij La Poubelle voor mijn dochter. Toen we de zaak verlieten, waren we niet alleen een item rijker, maar ook een villa! Daar tegenover stond Villa Pastorie. Mijn gevoel leidde me er naartoe. De makelaar aan de telefoon zei dat ik moest wachten op een bezichtiging, maar daar had ik geen tijd voor. Ik heb aangebeld bij het toenmalige kantoorpand en de deur werd opengedaan. Vanaf de eerste stap dat ik binnen was, was ik verkocht. Mijn vrouw volgt me tot de dag van vandaag in alles wat ik doe. Maar in één ding is zij altijd heel stellig geweest: ik mag geen horeca doen. Daarom bieden we vandaag nog steeds gastheerschap en beleving aan en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad!’

De Belgische knipoog

Is Villa Pastorie nog hetzelfde als 7 jaar geleden? Volgens Michel in grote lijnen wel. ‘Onze menukaart is er eentje met een Belgische knipoog en de aandacht voor onze gasten staat op nummer een! Toch hebben we in een aantal zaken concessies moeten doen. Zo wilde ik eerst geen reserveringen aannemen, omdat ik vond dat iedereen aan lange tafels samen moest zitten. Ik wilde geen menukaart, want je kon eten wat de pot schaft. Tilburg was hier helaas nog niet klaar voor en dus hebben we moeten schakelen. Ik denk dat we met de 1,5 meter Villa Pastorie beleving weer tot de kern van ons concept kunnen komen: aandacht voor de gasten, het product op je bord en alle activiteiten daar omheen.’

Tilburg Bad

“De groeten uit Tilburg Bad”, dat bericht kun je binnenkort op een ansichtkaartje naar je familie sturen. Michel tovert Villa Pastorie om tot een waar vakantieoord. ‘In de tuin en aan het water gaan we hoekjes creëren zodat mensen afstand van elkaar kunnen houden. Het wordt daardoor kleiner, maar ook zeker intiemer. Het liefst zien we onze gasten in een ligstoeltje op ons “sundeck” of met de voetjes in het zand, altijd met een koude versnapering in de hand. We zetten alles ruim op. Zo hebben we binnenkort een jeu-de-boulesbaan en marktkraampjes op de oprit staan. Wanneer we binnen gaan werken met afscheidingswanden gebruiken we geen ongezellig naakt plexiglas, maar bekleden we dit met behang en wandlampjes. De sfeer en beleving moet zeker behouden blijven.’